การจัดการข้อมูลในโปรแกรมมิ่งเป็นหนึ่งในภารกิจหลักของนักพัฒนาซอฟต์แวร์ เพื่อรับมือกับข้อมูลที่มีขนาดไม่คงที่และต้องการการจัดการที่รวดเร็ว หนึ่งในโครงสร้างข้อมูลที่น่าสนใจคือ Heap ซึ่งเป็นโครงสร้างข้อมูลประเภท binary tree ที่มีลักษณะพิเศษ โดยมีการแบ่งเป็นสองประเภทหลัก คือ Min Heap และ Max Heap บทความนี้จะศึกษาถึงเทคนิคการใช้ Heap ในการจัดการข้อมูลแบบไดนามิคในภาษา C# พร้อมกับยกตัวอย่างการใช้งาน เช่น insert, insertAtFront, find, delete และทำความเข้าใจในข้อดีและข้อเสียของมัน
Heap เป็นโครงสร้างข้อมูลที่เราสามารถใช้จัดการข้อมูลแบบไดนามิคได้งายและรวดเร็ว โดยเฉพาะการเพิ่มข้อมูล (insert) และการลบข้อมูล (delete) ให้มีความเร็วในระดับ O(log n) ซึ่งเป็นความเร็วที่น่าพึงพอใจเมื่อเทียบกับโครงสร้างข้อมูลประเภทอื่น ด้วยเหตุนี้ Heap จึงถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายในระบบที่ต้องการการจัดการข้อมูลที่รวดเร็วตัวอย่างเช่น ในระบบ queue ของประมวลผลคำสั่ง, การจัดการความทรงจำ, และในการคำนวณ algorithm ที่เกี่ยวข้องกับกราฟเช่น Dijkstra's algorithm และ Prim's algorithm.
บทความนี้จะใช้ Max Heap เป็นตัวอย่าง เนื่องจากทั้ง Min Heap และ Max Heap มีลักษณะการทำงานที่คล้ายกัน แต่เพียงมีการจัดเรียงสมาชิกต่างกัน สำหรับ Max Heap, สมาชิกที่มีค่ามากที่สุดจะถูกจัดวางที่ root node และแต่ละ parent node จะมีค่ามากกว่า children nodes.
Heap ถูกนิยมใช้ในการเพิ่มข้อมูล (insertion) เพราะว่ามันสามารถใส่ข้อมูลใหม่ได้อย่างเป็นระเบียบโดยต้องทำการบับเบิ้น (bubbling up) ข้อมูลนั้นไปยังตำแหน่งที่ถูกต้อง.
หมายเหตุ: ข้อมูลในบทความนี้อาจจะผิด โปรดตรวจสอบความถูกต้องของบทความอีกครั้งหนึ่ง บทความนี้ไม่สามารถนำไปใช้อ้างอิงใด ๆ ได้ ทาง EPT ไม่ขอยืนยันความถูกต้อง และไม่ขอรับผิดชอบต่อความเสียหายใดที่เกิดจากบทความชุดนี้ทั้งทางทรัพย์สิน ร่างกาย หรือจิตใจของผู้อ่านและผู้เกี่ยวข้อง
หากมีข้อผิดพลาด/ต้องการพูดคุยเพิ่มเติมเกี่ยวกับบทความนี้ กรุณาแจ้งที่ http://m.me/Expert.Programming.Tutor
085-350-7540 (DTAC)
084-88-00-255 (AIS)
026-111-618
หรือทาง EMAIL: NTPRINTF@GMAIL.COM